Co myślicie o intercyzie?

[Carla]

Pusia, ja bym na Twoim miejscu, skoro jesteś zdecydowana na ten ślub, ustaliła rozdzielność majątkową. Będziesz spać spokojniej Pamiętaj jednak, że taka rozdzielność znacznie obniża zdolność kredytową, to tak na wszelki wypadek gdybyście kiedyś chcieli wziąć jakiś większy kredyt.

[Yenna]

Lady _S. - jedyna wygrana to pucharki, medale i dyplomy (nie mające żadnej wartości), a także od czasu do czasu worek karmy (który pokrywa zaledwie cenę zgłoszenia). Tak więc bilans zdecydowanie wychodzi na minus

Ale fakt, nigdy nie pomyślałam, żeby na jakiś wyjazd brać kredyt w sytuacji, kiedy na głowie mam ważniejsze wydatki. Vide obrączki u Pusi i jej narzeczonego.

Pusia, ja już swoje zdanie wyraziłam w innym temacie. IMHO nie powinnaś od razu pchać się w małżeństwo, najpierw wspólne zamieszkanie. Sprawdzenie czy Twój narzeczony jest w stanie dotrzymać słowa i pilnować wydatków (a więc to o czym pisała Dama). Przetestowanie się także w innych, codziennych sytuacjach.
I jeśli wszystko będzie ok - wtedy ślub.

Ale, oczywiście, to Twoja sprawa, Twoje życie
_________________
04.06.2011

[Carla]

Zgadzam się z Yenną, dopiero mieszkanie ze sobą powoduje prawdziwe poznanie siebie moim zdaniem... wtedy sporo się zmienia, trzeba się siebie uczyć od nowa, poznawać, dopasowywać, iść na kompromisy, a to niełatwe... Myślę, że nie zdecydowałabym się na ślub bez wcześniejszego zamieszkania...
No ale Pusia już postanowiła i myślę, że nie nakłonimy ją siłą ani żadnymi argumentami do zmiany zdania...

[Gosiula]

Pusiu tu nie chodzi o tworzenie idealnego związku bo powiedzmy sobie szczerze - takich nie ma! każdy z nas ma wady i zalety i chodzi o to żeby umieć się dogadać i nauczyć się żyć z wadami partnera. Sama musisz sobie odpowiedzieć czy dasz radę.
Tu nie powinno chodzić o to że do ślubu już mało czasu i że prawie wszystko już załatwione bo da się to opóźnić albo odkręcić. A ślub to decyzja na całe życie i lepiej jej nie żałować!
_________________

[pusia85]

Weźmiemy ślub, wspólne mieszkanie przed ślubem nigdy nie wchodziło w rachubę. Zresztą już jestem zdecydowana.
Po prostu pytam, co sądzicie o intercyzie. Ja patrzę na swoich rodziców i uważam, że rozdzielność majątkowa jest wskazana. Mój ojciec brał kredyty bez wiedzy matki, teraz je spłaca, a na mojej matki głowie jest utrzymanie całego domu. Uważam, że świetnie sobie radzi, ale ja nie chciałałabym być w jej skórze. Dlatego wolę dmuchać na zimne.
_________________

[Sheryl]

Cóż... chyba lepiej mieć odpowiedzialnego mężczyznę, niż nieodpowiedzialnego i małżeństwo z intercyzą - takie moje zdanie...

[straszna_dama]

Pusiu, dziewczyny Ci źle nie radzą, a już na pewno w żadnym wypadku nie jest to złośliwość czy ironia. Rozumiem, że wspólne mieszkanie przed ślubem (czy raczej bez ślubu) nie wchodzi w rachubę, ale skoro już teraz pojawiają się wątpliwości, których nie potrafisz wyjaśnić z przyszłym małżonkiem, a pytasz obcych ludzi o radę, to do końca nie jest w porządku. Intercyza uchroni Cię przed ewentualną spłatą długów męża, a co dalej? On je będzie spłacał, a Ty będziesz utrzymywała cały dom? Bo innym rozwiązaniem jest chyba tylko rozwód. Co w przypadku choroby, straty pracy? Twojej, albo jego. Powtórzę się, ale zacznij od długiej, szczerej rozmowy. Nigdzie nie jest powiedziane, że wszystkie nasze wybory są słuszne (zwłaszcza kiedy idzie jeszcze o to, co ludzie powiedzą). Powodzenia.
_________________

[HubaBuba]

W całości popieram słowa starszej damy.

Jakbym była na Twoim miejscu, sorki, ale napewno nie zdecydowałbym się na ślub.

Dla mnie w związku obok miłości najwazniejsze jest ZAUFANIE i szacunek. Intercyza chroni przed ewentualną spłatą długów drugiej osoby.... No do cholery, ślub to dorosła odpowiedzialna decyzja. Skoro nie byłabym pewna, czy mój przyszły mąż za jakiś czas nie zrobi mnie w bambuko i nie będę musiała przypadkiem spłącać jego długów- decyzja ta napewno nie byłaby podjęta.
_________________

[straszna_dama]

Potrafię już czasem zalatywać formaliną i choć owszem starsza, to jednak póki co bardziej straszna
_________________

[mimi]

Przykro mi Pusiu, ze Twój narzeczony stawia Cię w takiej sytuacji. Twoje obawy i zmartwienia są słuszne. Dziwi mnie czemu on nie widzi żadnego problemu w sytuacji, gdy spłaca kredyty na wyjazdy, a nie ma pieniędzy na obrączki... Czemu tak dąży do ślubu, jeśli nie stać go na wyprawienie tej uroczystości tak jakbyście obydwoje chcieli (a nie tylko on).
_________________