mój problem :(

[(=KaLinka=)]

witam Was serdecznie i przepraszam, że ostatnimi czasy nie udzielałam się na forum. Chcę z tego miejsca pogratulować wszystkim szczęściarom które mają" to" już za sobą. Życzę Wam wszystkiego najlepszego a przede wszystkim dużo miłości
wracając do mnie to nie wiem czemu ale ostatnio wpadłam w jakąś depresję nie wiem co się ze mną dzieje ale im bliżej ślubu nie wiem co robić. Wszystko co do tej pory związane było ze ślubem sprawiało mi dużo radości teraz jest dla mnie udręką
Kocham mojego narzeczonego bardzo. Jest dobrym człowiekiem, uczciwym szanującym mnie. Zawsze stara się dać mi wszystko co najlepsze i tak mi się zdaje, że ja nie zasługuję na niego nie wiem co robić ...
Jestem cały czas załupiona... Nie chcę rozmawiać o tym z N. bo boję się, że go zranię
nie wiem co począć, odwołać ślub czy może jednak mi te obawy przejdą ..
_________________

[kasiulek215]

(=KaLinka=)! Może dopadł Cię stres przedślubny? A może zebrało się dużo różnych problemów? Przykro mi, że przeżywasz ciężkie chwile, mam nadzieję, że wkrótce wszystko się ułoży. Daj sobie kilka dni, może wybierzcie się z Narzeczonym na jakieś wakacje? Odłóż na trochę przygotowania (w końcu macie jeszcze dużo czasu i nie wszystko trzeba załatwiać już teraz). Nacieszcie się sobą i wtedy zdecydujesz, czy chcesz z tym facetem spędzić resztę życia. Na pewno nie warto decydować na szybko!
_________________

[arsandra]

Hmm, wydaje mi się, że w każdym związku - nie tylko narzeczeństwie - są lepsze i gorsze dni, chwile wątpliwości, myślę, że to całkiem normalne, bo przecież wszystko się zmienia, ewaluuje...

osobiście też mam raz na jaaakiś czas chwile zwątpienia, nie czy dobrze wybrałam, ale czy damy radę wszystko przygotować (związane ze ślubem i weselem) oraz czy każde z nas da radę na tyle zmienić swoje dotychczasowe życie (nie mieszkamy razem i jesteśmy hmm..weekendową albo rzadziej parą)..czasem sobie myślę, czy on będzie szczęśliwy...z dala od swojej rodziny, swoich zajęć, domu, itd. ja już żyję któryś rok z dala od domu, więc teoretycznie będzie mi łatwiej....a jednak martwię się tym wszystkim...

Wydaje mi się, że powinnaś najpierw sama sobie na kilka pytań odpowiedzieć, pomyśleć, co jest ważne, czego oczekujesz, jak sobie wyobrażasz WASZE życie.......najpierw musisz chyba sama wiedzieć, czego chcesz, potem porozmawiać z Narzeczonym. Jednak rozmowa to chyba jedyny sposób i lekarstwo.
Tak mi się wydaje, że przed ślubem zawsze pojawiają się jakieś wątpliwości (niech powiedzą dziewczyny, które są już po, one najlepiej wiedzą), ale najlepiej przynajmniej większość z nich jednak omówić czy przedyskutować przed ślubem niż po....

Myślę, że nie powinnaś myśleć, że na niego nie zasługujesz..nie znam Cię ani Twojej sytuacji, jak również Waszego związku, ale skoro On Cię wybrał, oświadczył Ci się, jesteście razem nie od miesiąca, tylko od kilku lat...chyba zdążył Cię poznać i kocha Cię taką, jaka jesteś, więc na pewno na niego zasługujesz :*
_________________

[gabi8_9]

Powinnaś porozmawiać z narzeczonym mimo wszystko, nie każda rozmowa w związku jest miała i łatwa , ale może zdziałać cuda
_________________

[żaba]

Też bym porozmawiała z narzeczonym.
_________________

[Alessa]

Kalinko chyba w każdym związku przychodzą gorsze chwile. Sama nie raz, przez prawie 7 lat związku, czułam sie podobnie. I takie myśli przychodziły mi do głowy czasami zupełnie bez powodu. Myślę, że skoro Twój narzeczony daje Ci wszystko czego chcesz to uważa, że na to zasługujesz, a Ty nie powinnaś myślec inaczej. Wierze, że to tylko stres przedślubny, który wkrótce minie i znów zaczniesz cieszyć się przygotowaniami
_________________

[metka]

[kiniac]

Nie martw się tym, co teraz czujesz. My z moim narzeczonym przed ślubem ciągle się kłócimy. On zrywa za mną, ja z nim, następnego dnia jest już dobrze. Tak działa stres.
Moja znajoma w dniu ślubu, ubrana już w białą suknię, usiadła na krześle i zaczęła płakać, że nie chce tego ślubu, że nie chce z nim być już do końca życia. Teraz śmieje się z tego. Po prostu była tak zestresowana, że wpadła w histerię.
Nie martw się tym wszystkim, będzie dobrze. Zawsze przychodzą chwile wątpliwości, zwątpienia. W końcu nasze życie zmienia się o 180stopni.
_________________
"Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej twierdzą, że nigdzie nie ma miłości szczęśliwej. Z tą wiarą lżej im, będzie żyć i umierać".

[Agata85]

Kalinko, ja podobnie jak Metka, nie do końca rozumiem, skąd wynikają Twoje obawy? Dlaczego twierdzisz, że nie zasługujesz na Niego?

[Lady_S.]

Ja nie rozumiem takich sytuacji kiedy dziewczyny mają jakieś wątpliwości przed ślubem, szczególnie wtedy jak facet jest na prawdę kochany, oddany, szanuje je itd. Rozumiem jak ujawnia się coraz więcej tych złych cech,ale kiedy jest dobrze? Nie miałam takich odczuć ani razu, nigdy nie pomyślałam,że na niego nie zasługuję, jedynie co to miałam obawy jak to będzie wyglądać wszystko po ślubie, czy się zgramy tak całkowicie,bo nie mieszkaliśmy przed ślubem razem.. Ale nigdy nie histeryzowałam ... Dlatego nie rozumiem skąd te obawy