bez podziekowania

[leila]

u mnie bez podziękowań bo za duzy wyciskacz łez
_________________
szczęścia i miłości,fortuny

[deina]

nie uśmiecha mi się specjalnie całkowita rezygnacja z podziękowań, ale wciąż zastanawiam się jak najlepiej to ustawić... moi rodzice po rozwodzie, mama jest samotna, tata ma nową partnerkę która jest dla mnie osobą bliską i ważną i też powinna być w tych podziękowaniach uwzględniona. Na dodatek rodzice nie rozstali się w specjalnej zgodzie. Nie chcę doprowadzić do niezręcznych sytuacji i sprawić, że któraś strona (najszybciej - mama) poczuje się mało komfortowo. Przyszło mi do głowy, żeby poprosić o "interwencję" świadka - który by mamę zaprowadził pod ramię na parkiet i czuwał nad nią podczas podziękowań... ale wciąż się waham, jak będzie najlepiej:/
_________________
And you who seek to know Me, know that the seeking and yearning will avail you not, unless you know the mystery: for if that which you seek, you find not within yourself, you will never find it without.

[ewqa04]

deina zastanawiam się nad tym, co napisalaś. To jest naprawdę nieciekawa sytuacja.

Ja zrobiłabym tak. Mama to mama. Nie dokładałbym jej juz stresu. Na weselu zrobiłabym podziękowania wyłącznie dla rodziców. Porozmawiałabym z partnerką ojca, żeby nie czuła się pominięta, niech zrozumie Twoją sytuację. Natomiast po całej imprezie podarowałabym coś symbolicznego wszystkim, którzy są dla Ciebie ważni - i mamie - i tacie - i jego kobiecie.

To moje gdybanie, nie znam Waszych relacji, umieściłam w nich moją mamę, która by chyba nie przeżyla, gdyby stała do podziekowań z inną kobietą mojego ojca. Czułaby się z pewnością upokorzona, że ktoś inny jest dla mnie równie ważny jak ona. Ale tak byłoby u mnie.

[deina]

dziękuję, ewqa04. Muszę to jeszcze solidnie przemyśleć... z każdym dniem, który przybliża mnie do ślubu, tych tematów do przemyśleń i rozważań lawinowo przyrasta:)
_________________
And you who seek to know Me, know that the seeking and yearning will avail you not, unless you know the mystery: for if that which you seek, you find not within yourself, you will never find it without.

[ewqa04]

Deina - trzymam kciuki. Ja wychodzę z założenia, że takie sytuacje się same rozwiązują.
Mam nadzieję, że partnerka Twojego taty jest rozsądną kobietą. Że Ci pomoże, a nie bedzie jeszcze problemów dokładać. Mam nadzieję, że stanie na wysokości zadania

[dorotam]

[Martyna]

Dziewczyny! Czytam Wasze posty piszecie, że rodzice chcą lub nie chcą podziękowań. Ale weźcie pod uwagę fakt, że najważniejsze jest to, żebyście Wy chciały podziękować im za wszystko. Ja sobie nie wyobrażam bez podziękowań ale z drugiej strony nie lubię publicznych występów więc my podziękujemy naszym rodzicom jeszcze przed ślubem u mnie w domu po błogosławinach:) byłam na takim weselu i świetnie się to sprawdziło. Zero stresu, zero gapiów, zero łez a tylko uśmiech na twarzy młodych i rodziców tak chyba najlepiej:)

[gosiawa]

I jak robię tak samo jak Martynka:)
_________________

[linjaton]

My również mamy problem z podziękowaniami... Niedawno (2 tyg. temu) dowiedziałam się, że moi rodzice się rozwodzą... Na miesiąc przed ślubem mama składa pozew. Wiedziałam, że im się do końca nie układa... Wina leży głównie po stronie ojca- mama początkowo nie chciała go widzieć na ślubie a ja to "podłapałam"... Szczególnie po tym jak stwierdził, że moje małżeństwo przetrwa maksymalnie 2 tygodnie ... Może nowa dziewczyna ojca ma fajniejsze dzieci... Usłyszałam dużo przykrości od ojca... Od tego, dla którego byłam zawsze "córeczką tatusia" Na chwilę obecną rodzice ze sobą rozmawiają, nawet jadą razem po garnitur dla ojca! Będą chyba udawać na ślubie, a ja mam tego serdecznie dość... Na to wszystko nakłada się cała masa innych problemów- kobieta od ciasta w szpitalu, sala mieści do 80 osób (a nie jak pierwotnie mówił właściciel do 110...)- część gości musi siedzieć w salce obok i inne drobne (plus robienie wszystkiego przez moją mamę na ostatnią chwilę...). Poza tym bardzo bliska, młoda osoba w rodzinie praktycznie umiera (rak) i nie wiadomo czy dożyje do ślubu... Mam dość. P mnie wspiera, ale pewne rzeczy mnie przerastają. 10 tys już wydane a mnie na myśl o ślubie skręca z żalu
_________________

[Justii]

Bardzo mi przykro że wszystko się tak krzyżuje linjaton. dziwi mnie tylko, że Twój tata tak źle Ci życzy (że małżeństwo przetrwa tylko 2 tygodnie). Ja jednak mam nadzieję że będzie to najpiękniejszy dzień w Waszym życiu i że przyszły mąż zawsze Cię będzie tak wspierał jak do tej pory.Trzymam kciuki:)