związek na odległość

[myszka426]

damo wiesz że masz rację
_________________

[agnesi]

mnie i mojego T dzieli prawie 100km jesteśmy razem prawie 4 lata na początku przez ponad pół roku widywaliśmy sie tylko w soboty na dyskotece później już przyjeżdżał w sobote koło południa wracał wieczorem i w niedziele tak samo po moich 18 urodzinach zaczelismy jezdzic do siebie na całe wekendy jeden on do mnie drugi ja do niego a teraz od 2 lat jestesmy ze sobą kazdy dzien wolny od pracy nie raz wypadnie nawet tydzien na początku było trudno ale nie wyobrażam sobie zycia bez mojego T i warto było tyle czekać
_________________

[żaba]

A ja na prawie 7 lat związku z K. jesteśmy cały czas na odległość. Od 2 lat dzieli nas 1500 km. Tylko wakacje co dłużej ze sobą jesteśmy. W tym roku 1,5 miesiąca wakacji u niego spędziłam I jest ciężko, bo w sumie każdy ma swoje życie.
_________________

[mapia]

żabo, ale do ślubu juz niedaleko... po zamieszkacie razem?

[leila]

żabo twój facet zagranicą pracuje?
_________________
szczęścia i miłości,fortuny

[Alicjamedia]

[elizusiek]

My byliśmy prze 3,5 roku na odległość. Niby 100 km, ale ja chodziłam do szkoły a D. studiował i pracował. Nie dało się tego pogodzić. Ileż ja łez wylałam z tęsknoty.... nie raz przyjeżdżał do mnie w piątek po pracy, tylko na noc i rano jechał do szkoły. Warto było jednak
_________________

[Kim.Kolwiek]

Mnie i mojego M dzieli 180 km niestety oboje studiujemy w innych miastach a jak przyszedł czas rozłąki byliśmy ze sobą zaledwie dwa miesiące... Jest ciężko nie powiem ale ja znalazłam zalety...
Mogę pojechać do niego czasami trochę pokombinować i jestem u niego 4 dni co dwa tygodnie... i nie jest tak że zaraz mój 5 letni brat wpadnie do pokoju i zacznie mojemu M pokazywać wszystkie zabawki wyciągać go zeby pograli na komputerze... Niestety tylko ja jeżdżę do niego bo mój M studiuje na Akademii Muzycznej i niestety zajecia ma 7 dni w tyg.
Ale wracając gdy ja pojade do niego możemy usiąść pośmiać się czy nawet pocałować (przy moich rodzicach jest to zabronione) znam uczucie jak to jest zasypiać przy nim i budzić się co lubi czego nie. Możemy położyć się na łóżku i obejrzeć film wtuleni w siebie u mnie w domu byłoby to nie możliwe balibyśmy się że rodzice nas zobaczą i będzie awantura. A tak to jesteśmy w mieście gdzie rodziny nie mamy jest to rodzaj pewnej wolności... Gdybym tylko mogła jeździć do niego co tydzień...
Nie wiem jak będzie za rok za dwa gdy zajęć mi przybędzie i będą one zdecydowanie trudniejsze, czy dam radę tak jeździć niestety przed nami jeszcze 4 lata tej mordęgi... Chociaż tak myślimy żeby na 4 roku wziąć ślub wtedy mam nadzieje że będzie łatwiej...
_________________

[Yenna]

[Kim.Kolwiek]

Ułatwi chociażby przeniesienie się do Gdańska na uczelnię, ułatwi zamieszkanie razem i niewtrącanie się moich rodziców w moje życie. Mam wolne = nie będe musiała kłamać że jestem w akademiku i się uczę tylko powiem jestem u męża
ułatwi spędzenie życia ze sobą...
nawet jak będą wakacje ani wyjechać gdzieś razem nie będziemy mogli (teraz) ani dłużej posiedzieć u siebie bo ja o 20 musze wracać do domu a M o 22 biorąc pod uwagę nasze obowiązki możemy się spotykać od 17 a i tak krzywo patrzą...
przy ilości zajęc jakie będe miała na 5 roku przy odrobinie kombinacji mogłabym spokojnie zamieszkać z nim w Gdańsku i na 2-3 dni przyjeżdżać do olsztyna...
_________________