jak długo po slubie zdecydowaliście się na dziecko?

[Azadi]

marta_ges w lipcu będzie 21, więc jestem naprawdę młoda i zegar mi raczej nie tyka ale chodzi o M. Raczej wykluczone jest staranie sie tuż po ślubie jak u Ciebie Lady_S., najprędzej tak w okolicach gdy będę kończyć studia czyli lato 2013. W ogóle prawdę mówiąc to gdy myślę o tym że wyjadę do M., nie będzie rodziny z żadnej strony do pomocy przy dziecku, to nawet nie wiem gdzie w to wszystko wepchnąć pracę. Im więcej myślę, tym większy mam mętlik.
_________________

[ewelina85]

Mój D w dniu ślubu będzie miał 36 lat, ja zaś jestem od niego młodsza o 9 lat. Myślę, że z rok pobędziemy we dwójkę po ślubie a później zaczniemy starania o bobasa. Chociaż jakby przytrafił się wcześniej to też nie mielibyśmy nic przeciwko. Mój wybranek jest Włochem i im się nie spieszy z zakładaniem rodziny. Jego starszy brat też dopiero ma pierwsze niespełna 2 letnie dziecko.
_________________

[Azadi]

No to co innego rodzice mojego M. też różnią się w wieku o 8 lat, tylko że mama M. wyszła za mąż mając lat 18 i rok później urodził się M. - jego tata już rok temu czy dwa zaczął jakieś podjazdy że M. mógłby zostać już ojcem, a mnie by to na pewno studiów nie zmarnowało tzn gdybym nagle zaszła w ciążę to bym się szczególnie nie martwiła, ale wolę to jeszcze trochę odłożyć w czasie. Obstawiam chyba jednak początek starań na 2013, muszę to przedyskutować z M.
Swoja drogą ktoś mi kiedyś stwierdził ze najlepiej jest mieć dziecko tuż po maturze - przez studia podrośnie na tyle by chodzić do zerówki, a przyszły pracodawca nie będzie się krzywił że potencjalna pracownica nagle czmychnie na macierzyński i wychowawczy
_________________

[Yenna]

Azadi, marzenia ściętej głowy. wtedy jest idealny czas na... drugie
_________________
04.06.2011

[borusia]

Dziecko po maturze? Chyba jak ktoś ma bogatego męża i stać taką parę na opiekunkę.

[Azadi]

[borusia]

Jak rodzice pomogą, to wtedy jest o wiele łatwiej. Jak ja bym wpadła zaraz po maturze, to mogłabym co najwyżej pomarzyć o studiach. K. musiałby iść do pracy, a ja zostałabym w domu z dzieciątkiem. I podejrzewam, że u zdecydowanej większości tak młodych rodziców tak to wygląda

[Sheryl]

.........

[borusia]

Muszą sobie radzić. Nie ma co załamywać rąk i płakać. Natomiast ja świadomie nie zdecydowałbym się na coś takiego. Co to za przeżywanie macierzyństwa, kiedy trzeba zostawić dziecko na cały dzień z babcią?

[straszna_dama]

Ach, żeby to wszystko było takie proste Czasem rzeczywiście udaje się wszystko ładnie zgrać, macierzyństwo, studia, pracę, kochającą rodzinę. Czasem, tak jak moja koleżanka z liceum - nie skończyła studiów, nie może znaleźć żadnej sensownej pracy, z tryskającej życiem kobiety zrobiła się zgnuśniała kura domowa, myślą nad rozwodem. Wszystko jest pięknie jak ma się pod nosem mamusię co pomoże, męża co zarobi, że się nie trzeba o rachunki martwić, albo ma się bardzo silną wiarę w to, że mimo wszystko się uda.
_________________